Sint-Laurentius, onze patroonheilige

Naam	Laurentius Verschillende vormen: Larry, Lars, Laurens, Laurent, Lorenzo – Laura, Laurence, Laurentia, Laurentien Betekenis van naam: de gelauwerde of afkomstig uit de stad Laurentium
Levensloop	Geboren ± 230 in Spanje, komt al vroeg naar Rome, † 258
Feestdag	10 augustus
Attributen	Als diaken in dalmatiek, met aalmoezen, evangelieboek, processiekruis, geld of broden; Als martelaar met palmtak, rooster
Patroon van	advocaten, archivarissen, armen, banketbakkers, bibliothecarissen, boekhandelaars, brandweer, diaken, glasblazers, herbergiers, informatici, koks
Heldendaden	Hij werd ten tijde van keizer Valerianus, door paus  Sixtus II in dienst genomen als diaken. Hij moest zorg dragen voor de Heilige boeken en ook geld uitdelen aan de armen. Toen waren er christenenvervolgingen in Rome. Uit historisch onderzoek blijkt dat Laurentius de doodstraf heeft ondergaan, die in zulke omstandigheden het meest werd toegepast: onthoofding door het zwaard voor een Romeinse burger.
Bronnen	http://www.heiligen.net publicaties parochie (1984 en 2009) Het Heiligenboek Tom Zwaenepoel Lannoo 2008 Heiligen Kunstbibliotheek Ludion 2004

Legende

Volgens de legende verkeerde de Romeinse keizer in de veronderstelling dat de Kerk vele schatten moest bezitten, gezien het feit dat diakens dagelijks zoveel voedsel en andere hulpgoederen in de achterbuurten van Rome naar de armen konden brengen. Hij liet Laurentius arresteren en aan zich voorgeleiden met de vraag waar zich al die schatten van de kerk nu precies bevonden. Laurentius probeerde hem duidelijk te maken dat er geen sprake was van schatten, maar de keizer hield vol en gebood hem over een paar dagen alle schatten waarover zij beschikten op het Forum bijeen te brengen.

Op de afgesproken dag stonden op het Forum alle armen die Laurentius had weten te verzamelen en met een brede armzwaai zei hij tegen de keizer: ‘Daar hebt u dus de schatten de van de kerk!’ De keizer was zo gebelgd dat hij Laurentius tot de marteldood veroordeelde. De heilige diaken zou op een ijzeren rooster zijn vastgebonden, waaronder een vuur werd aangestoken, zodat hij langzaam werd gebraden. Naar verluidt schijnt Laurentius zich op een goed moment tot zijn beulen te hebben gericht met de woorden: ‘Keert u me maar om, want deze kant is gaar.’

Kunstwerken in onze kerk